-
1 sermo
ōnis m. [ sero I ]1) разговор, беседа, диалог (sermones, quos scripsit Plato AG)s. litterarum C — перепискаsermonem habere (conferre) cum aliquo C — иметь беседу с кем л.in sermonem ingrĕdi C и dare se in sermonem Poeta ap. C — вступить в разговор2) содержание беседы, высказывание, слова ( alicujus sermonem ad aliquem referre Nep)sermones habere C — высказываться, делать заявления3) обиходная речь, язык (sermo Graecus C)s. patrius Lcr — родной языкsermonis plenus orator C — оратор, пользующийся обыденным языкомs. corporis C — ораторская жестикуляция4) говор, наречие, диалект (urbanus, rusticus L; cotidianus Q)sermones — сатиры, послания ( nostrorum sermonum judex H)6) способ изъясняться, изложение, слог (s. purus, elĕgans C)7) слух, молва, толки, пересуды (s. quidem multus, sc. est C; sermone multiplĭci populos replere O)sermonem aliis dare C (praebere L) — дать другим повод к пересудам8) предмет толков (filius meus s. est per urbem Pl)
См. также в других словарях:
PERMUTATIO — antiquissimum commercu genus, post introducta rerum dominia, mature inter homines receptum. Virgilius Ecl. 4. v. 39. Mutabit merces . Ubi Servius, quia, inquit, antiqui res rebus mutabant. Et l. 3. Georg. v. 307. Vellera mutentur Ubi idem,… … Hofmann J. Lexicon universale
INFANS — I. INFANS a non fando dictus est, teste Nonio: sicut Graec. νήπιος, a νὴ et ἔπω. Hic sive die sive noctu in lucem prodit, natalis dicitur dies, ut ex Varrone fuse explicat A. Gell. l. 3. c. 2. et quidem verae nativitatis terminus, nonus est… … Hofmann J. Lexicon universale